ای نفس کج مرو و بدان که دو ناظر داری. یکی کوچک و یکی بزرگ ، یکی ندار و یکی دارا ، یکی عاجز و یکی توانا ، یکی من و یکی خدا .  

و بدان هر که کج رفت  هم منش و هم خودش را تباه ساخت و از چشم خدایش بیافتاد و بندگی را به زندگی تبدیل کرده  و آخر به عذاب رسید. 

ولی هر که زندگی را با بندگی آغاز وبه بندگی ختم کرد  و بنده ی خدایش شد  ، اصل خویش را فراموش نکرد و به آن رسید.    

بدان که عزم های بزرگ هدفهای بزرگ می طلبد و مقصد بزرگی هم در انتظار اوست .

از هیچ چیز به شدت مترس  مگر یک  کس که از آن به شدت بترس .

ای خود، خود را در دیگران ببین و دیگران را در خودت و بدان آنطور که می خواهی نمی توانی دیگران را عوض کنی پس به فکر تغییر در خودت باش و بدان که همه بجز مردگان توانایی تغییر در خود را دارند.

به مسیری برو که باید بروی نه دوست داری بروی.به قانونی عمل کن که فطرت توست نه فطرتی که از تو نیست  و قانونی برای خودت بگذار که فطرتت را نقض نکند.